mamavanmeike

Ik had heus wel eens gehoord dat wanneer je kind enig onrecht berokkend wordt menige moeder zich ontpopt tot een ware kenau. Zelf dacht ik dat mij dit niet zo snel zou overkomen. Ik vind mezelf namelijk behoorlijk relaxed en makkelijk, niet zo snel van mijn stuk te brengen (oke, behalve toen ik net bevallen was dan, maar dat telt niet echt) en rustig. Vandaag echter, toen ik onze kleine meid ophaalde van het KDV was er weinig over van die relaxte gemoedstoestand. Ik kwam er al aan in een bezwete toestand. Want ik had hard gefietst zodat ik niet de laatste moeder zou zijn die haar kind op vrijdag van het KDV komt oppikken. Dat vind ik namelijk heel vervelend. Waarom? Geen idee, slechte moeder? Hoe dan ook. Ik frummelde een paar uitermate hippe blauwe slofjes (u kent ze nog wel) over mijn sjieke laarzen en stoof naar binnen. Om daar mijn dochter aan te treffen die gewoon met haar bolle blote koppie op het zeil lag. Van het speelkleed geschoven. Oke? En niemand die haar even weer terug legt. Dochterlief lag intussen geintrigeerd te luisteren naar een uitermate driftig krijsend kereltje vlak naast haar. Pardon? Ik nestelde mijn meissie lekker warm in haar maxi-cosi. Ze was een beetje koud geworden (nee ze hebben inderdaad geen vloerverwarming onder dat zeil). Intussen krijste her driftige mannetje de longen uit zijn lijf. Een van de leidster bracht mij het schriftje van Meike, intussen gelukkig aandacht betedend aan het driftige kereltje. Meike had keurig twee voedingen gehad, waarvan een papfles. Ehm, twee voedingen? Normaal krijgt ze er drie en is die laatste (tussen 5 en 7) een papfles. Oh, dat had ze dan verkeerd gedaan. Ja, en het ging ook wel een beetje langzaam met die papfles. Gelukkig had ze na een tijdje ontdekt dat daar een andere speen voor was. Grrrr. Maar Meike had wel drie keer lekker geslapen.
Eerlijk is eerlijk. Ik zou er niet zo van gebaald hebben als het gister niet ook al verkeerd was gegaan. Toen hadden ze bedacht een fles aan te maken met rijstebloempap zonder melk. Ging ook niet goed. Bovendien hadden ze dat toen ook midden op de dag gedaan. Dus had manlief vanmorgen nog in het schriftje van kleine Meike geschreven dat de pap bewaad moest worden tot het derde flesje. Maar ja, ze hadden vandaag ook pas om 16.00 uur het tweede flesje gegeven. Dus daar waar het kind normaal om de 3,5 uur eten krijgt hadden ze bedacht dat ze vandaag wel 4,5 uur kon wachten. Maar goed het was al beter dan gister, want toen was Meike al wakker vanaf 13.30 uur toen manlief haar haalde. En wij vonden van 13.30 uur to 19.00 uur wakker toch wel een beetje lang voor zo'n klein meisje.
Nadat ik de betreffende leidster nogmaals had uitgelegd hoe het nou moest met dat flesje, de pap en de melk toog ik huiswaarts met dochterlief. Die viel eenmaal thuis, vrijwel meteen op mijn arm in slaap. Ik pakte het schriftje er maar eens bij om te ontdekken dat Meike echt wel drie keer een tukkie had gedaan. Drie keer 20 minuten....


Dus nu ben ik boos. En vind ik de leidsters dom. Is dat terecht? Of ben ik het slachtoffer vn mijn hormonen, overdrijf ik en ben ik bezig een kenau te worden? Zeg het maar, ik weet het even niet...